Zdefiniowanie nowej epoki geologicznej zwraca uwagę na kompleksową naturę wyzwań, które przed nami stoją.

Dlaczego te zwierzęta maksymalizują tempo konsumpcji podczas arktycznego lata? Bo w nietypowy sposób przygotowują się do zimy.

Uderzenie było tak potężne, że materiał wyrzucony w powietrze podczas kolizji jest dziś znajdowany na rozległym obszarze obejmującym jedną dziesiątą powierzchni Ziemi.

Trafiają tam z Europy i Ameryki Północnej.

Wiadomo, dlaczego oczy psów najczęściej są brązowe.

Nowozelandzkiego takahe kilkukrotnie uznawano za gatunek wymarły. Dziś żyje jego mała, ale stabilna populacja.

Samce i samice pająków „rozmawiają” głównie o kopulacji, porozumiewają się też z dziećmi i z innymi członkami wspólnoty, a czasami zastraszają, ostrzegają i oszukują.

Rządząca oceanami przez trzy lata chłodna La Niña wycofała się dyskretnie na jakiś czas, ustępując miejsca gorącemu El Niño, który podnosi średnie temperatury na globie do wartości, jakich nigdy wcześniej na Ziemi nie zmierzono.

Przyglądanie się chmurom od środka mogłoby pomóc w prognozowaniu opadów

Gdy gigantyczne płyty skorupy ziemskiej, przesuwając się powoli, uderzają o siebie, towarzyszą temu narodziny gór, trzęsienia ziemi oraz powstawanie nowych skał. Nikt nie wie, jak i kiedy zaczął się ten fundamentalny proces zwany tektoniką płyt. Jednak eksperymentalne badania opisane w „Nature Geosciences” wskazują, że to właśnie tektonika płyt odpowiada za powstanie najstarszych skał na powierzchni globu liczących około 4 mld lat, a więc młodszych od Ziemi tylko o pół miliarda lat.

Lawinowo przybywa dowodów, że USA i inne kraje rozwinięte doprowadziły do kryzysu klimatycznego, który najbardziej uderza w te najbiedniejsze.

Liczy się zarówno wygląd, jak i zachowanie. Przy czym samic ważek nie obchodzi jak samce zachowują się wobec wrogów, a tylko wobec nich samych.

Powtarzające się porażki kopulacyjne sprawiają, że samce muszek owocowych (Drosophila melanogaster) odczuwają stres i stają się mniej odporne na szkodliwe czynniki środowiskowe.

We wschodniej części równikowego Oceanu Spokojnego trwa naturalny, choć zainicjowany przez ludzi eksperyment.

Jeden inwazyjny gatunek potrafi mocno zaburzyć subtelną sieć zależności w całym ekosystemie.

Rekordowe wartości zmierzono w wielu rejonach Iranu, Indii, Chin, Afganistanu, Pakistanu i krajów Półwyspy Arabskiego. Poziom opada tam w tempie 1-2 m rocznie.

Ciepłota ciała gospodarza aktywuje fagi do działania i rozluźnia ich materiał genetyczny. Daje patogenom lotny start w wyścigu z układem immunologicznym.

Milion lat temu oba gatunki rozdzieliły się ze wspólnego przodka, ale utrzymały zdolność do udanego krzyżowania się. Może i dziś trzeba to prowokować.

Wyobraźnia japońskich badaczy zawędrowała w bardzo słabo eksplorowane rejony biologii. Przeprowadzili fantazyjny eksperyment dotyczący horyzontalnego transferu genów.

Tworzenie się sieci neuronowych nie jest zależne od mechanizmów specyficznych dla poszczególnych gatunków.

Przynajmniej tak właśnie jest u rybek danio. Badania nad nimi pomagają zrozumieć niejasne neurologiczne mechanizmy rządzące intuicją.

Jeśli obecna tendencja się utrzyma, świat w roku 2100 będzie cieplejszy o 3°C cieplejszy niż w 1900 r. Naturalne wahania temperatury globalnej w takiej skali były rozłożone na tysiące lat.

Szerzącą się od jakiegoś czasu w południowych uprawach leszczyny epidemię odpowiada nieznany wcześniej gatunek grzyba. Właśnie przekroczył Alpy.

Największy znany naczelny nie potrafił wyżywić się w przerzedzonym lesie.

Poważnie i chyba pierwszy raz w historii Rzeczypospolitej nie idzie o ścinanie możliwie dużej liczby drzew, a zabezpieczenie obszarów najcenniejszych z przyrodniczego i społecznego punktu widzenia.

Jeśli styczeń i luty okażą się wyraźnie cieplejsze niż rok temu, niemal na pewno przekroczymy próg 1,5°C średniej temperatury dwunastu kolejnych miesięcy.

Zmiana klimatu z chłodnego na ciepły 100 lat temu rozwinęła przed naszymi przodkami „zielony dywan”, po którym dotarli z Afryki aż do wschodniej Azji.

Mija rok od epizodu wojny rosyjsko-ukraińskiej, który dla kronikarzy wojennych może być marginalny, ale dla historyków nauki powinien być jednym z najważniejszych.

Przybywa dowodów na to, że pod koniec ery paleozoicznej biosfera doznała dwóch potężnych wstrząsów.

Właśnie odkryto najstarsze bezpośrednie dowody istnienia fotosyntezy na Ziemi. Są nimi utrwalone w skamieniałościach liczących 1,75 mld lat tylakoidy.

Bezprecedensowy spadek wilgotności powietrza na kontynencie, który nastąpił w kilku ostatnich dekadach, zapisał się w narastających co roku słojach.

Od wieków człowiek traktował je przedmiotowo, nie dbając o ich potrzeby. Tylko nieliczni, znacznie wyprzedzając swoją epokę, starali się zapewnić im prawa do godnego życia. Czas to diametralnie zmienić.

Ludzie od tysięcy lat przemierzają oceany, których dna wciąż w większości pozostają dla nas tajemnicą. Tylko jedna czwarta została do tej pory skartowana z dużą dokładnością. Przeważnie na mapach oceanów są zaznaczone tylko przybliżone głębokości i często brak na nich całych podwodnych gór oraz kanionów.

Dziwnie wyglądające organizmy zamieszkujące najgłębsze warstwy oceanów wyglądają jak przedpotopowe stwory, które są równie stare, jak same oceany. Prawda jest jednak taka, że rybom i innym morskim zwierzętom zaadaptowanie się do ciśnienia, zimna i ciemności panujących w głębinach zajęło wiele milionów lat.

Śluz umożliwia przemieszczanie się, odżywianie, polowanie czy obronę przed drapieżnikami… I choć zdolność produkowania go pojawiła się niezależnie u różnych zwierząt i roślin, substancja ta ma podobny skład.

W Biblii pod różnymi nazwami opisano ok. 200 rodzajów roślin. Większość została rozpoznana przez współczesnych botaników. Identyfikacja reszty jest bardzo trudna.

Milion lat temu podążała w stronę Dniestru i Morza Czarnego. I nie wypływała spod Baraniej Góry. W obecnej postaci istnieje dopiero od kilkunastu tysięcy lat. Te ostatnie były dla niej wyjątkowo trudne.

Opakowania i filtry papierosów zawierają plastik, który zanieczyszcza środowisko.

Opisano ekosystem kontynentu sprzed tysięcy lat. Najistotniejszą rolę odgrywała w nim megafauna.

Te gryzonie komunikują się ze sobą za pośrednictwem charakterystycznych pisków. Co ciekawe, część z nich pozostaje niesłyszalna dla ludzi i innych gatunków. Ultradźwięki bowiem to tajny język zarezerwowany tylko dla pobratymców.

Przyszłość wydaje się coraz bardziej gorąca. I przeszłość jednak ma wysoką temperaturę. Bo naukowcy rozwiązują coraz więcej zagadek dotyczących i historii, i dalszych losów naszego gatunku.

To on jest tłem, motorem i hamulcem opisanych tu zdarzeń. To z nim kojarzy się – i dawniej, i w tej chwili – Białowieża. Głównym bohaterem tej opowieści jest konflikt.

Pandemia koronawirusa SARS-CoV-2, która zatrzymała w domach turystów dokarmiających małpy, pchnęła te zwierzęta na drogę innowacji.

Koralowe atole ledwie wystają ponad powierzchnię morza. Czy ocieplający się klimat nieuchronnie grozi ich zatopieniem? Czy mieszkańcom pozostaje tylko przymusowa migracja lub „dyplomacja paliatywna”?

Sypnął śnieg, ścisnął mróz. A skoro tak, to niedźwiedzie zaszyły się na kilka miesięcy w gawrach?

Punkt krytyczny może zostać przekroczony nawet przy niewielkim wzroście temperatury globalnej. Wyniki niepokojących badań publikuje dziś „Science”.

Niezwykła percepcja tych kopytnych od lat pobudzała wyobraźnię badaczy i skłaniała do pytania, dlaczego wykształciły one tak niezwykły narząd wzroku. Być może właśnie znalazła się odpowiedź.

Dotychczasowe dane były znacznie niedoszacowane – podają autorzy pracy opublikowanej właśnie na łamach „Nature Communications”.

Te zwierzęta towarzyszą nam przynajmniej 10 tys. lat. Mimo to ich udomowienie i natura wciąż skrywają wiele tajemnic.

Przed 8,2 tys. lat, kiedy reszta świata się ogrzewała, Europa nagle pogrążyła się na 200 lat w chłodzie. Stało się tak, bo północny Atlantyk poskąpił jej ciepła. Jesteśmy blisko powtórzenia się tego scenariusza.

To cecha, która mogła pojawić się już miliony lat temu u wspólnego przodka ludzi i ich najbliższych małpich kuzynów.

Dlaczego ludzie i zwierzęta w konkretnych sytuacjach zachowują się tak, a nie inaczej? Na ile sygnały, które wysyłają, są zrozumiałe i czytelne dla innych? Jakie umiejętności mają np. ptaki? W tym roku poznaliśmy wiele odpowiedzi.

Dotychczas brakowało skrupulatnej weryfikacji założeń dotyczących życia społecznego gadów. Zbierane przez 12 lat informacje wyjaśniły, na czym ono polega.

Wiadomo już, skąd wzięła się wyjątkowa sierść czworonogów, z której Indianie tkali koce i gobeliny. Odpowiedź na pytanie, dlaczego zwierzęta wymarły, pozostaje bez odpowiedzi.

Po dwutygodniowych bojach zakończyła się wczoraj międzyrządowa konferencja odbywająca się pod auspicjami ONZ. Spór dotyczył głównie tego, czy ludzkość dojrzała już do nazywania rzeczy po imieniu, czyli wyraźnego stwierdzenia, że aby powstrzymać zmiany klimatu, trzeba jak najszybciej odejść od paliw kopalnych na rzecz energii odnawialnej i ewentualnie atomu.

Naukowcy naliczyli ponad 2 tys. gatunków zwierząt zabijanych przez te drapieżniki. Są wśród nich i takie, którym grozi wyginięcie.

Choć wśród zwierząt można spotkać mnóstwo przykładów międzygatunkowej kooperacji, sytuacje, w których dotyczy to Homo sapiens i gatunków dzikich, należą do rzadkości. Takimi są intrygujące relacje między miodowodami dużymi a ludami Yao i Hadza.

Analiza opublikowana przez Carbon Brief pokazuje, że metropolie widziały w państwach sobie podległych przede wszystkim źródło tanich surowców, jak drewno, guma czy olej palmowy. Żeby je pozyskiwać, ingerowali w ekosystem.

Naukowcy z międzynarodowej inicjatywy Global Carbon Project jak co roku opublikowali swój bilans emisji gazów cieplarnianych ze spalania paliw kopalnych. Wniosek: w roku 2023 ludzkość pobiła niechlubny rekord.

Okrzemki, sinice i inne mikroorganizmy bywają źródłem zakwitów nie tylko latem. I będą coraz częściej.

Katastrofalne trzęsienia ziemi nam nie grożą, ale to nie znaczy, że jesteśmy całkowicie wolni od takich zdarzeń. Są takie miejsca w Polsce, gdzie pewne ryzyko sejsmiczne istnieje.

Ten podwodny wulkan ukrywa się pod Morzem Egejskim w pobliżu greckiej wyspy Santorini. Ostatnio eksplodował w 1650 r., inicjując falę tsunami o wysokości 20 m. Kiedy ponownie się obudzi?

Czy ich zbadanie pomoże w lepszym zrozumieniu tych zwierząt?

Zaniepokojeni naukowcy postanowili sprawdzić, czy w monstrum w górach Sierra Nevada szykuje się do eksplozji.

Z obłoku molekularnego wprost do środka planety, a stamtąd na jej powierzchnię – taką podróż odbył hel-3, odkryty na Ziemi Baffina w Kanadzie.

Te najsłynniejsze jurajskie teropody, zamiast polować, wolały żywić się padliną olbrzymich roślinożernych zauropodów.

Odnaleziono je na szczytach andyjskich wulkanów.

Karpie to niekoniecznie bure ryby, chociaż takie osobniki przeważnie widzimy w marketach. Niektóre odmiany mają bajeczne kolory. Hodowcy twierdzą, że zwierzęta te są inteligentne i towarzyskie.

Baobaby dostarczają ludziom schronienia, włókien do produkcji lin, wody i jedzenia. Chociaż są drzewami, ich drewno nie nadaje się ani na opał, ani do budowania domów.

W USA ruszyły szczepienia zagrożonego wyginięciem kondora kalifornijskiego

Sieć superkomputerów może przewidywać skutki zmian klimatu z dokładnością do obszaru pojedynczej dzielnicy

Są potężnym regulatorem klimatu. Chociaż zajmują niewielki ułamek powierzchni lądów, magazynują dwa razy więcej węgla niż wszystkie lasy świata razem wzięte. Najwyższa pora na odtwarzanie zniszczonych stanowisk.

U tych bezkręgowców funkcjonuje równoległy do synaptycznego sposób biochemicznej komunikacji. Czy tak jest również u innych zwierząt?

Naukowcy przeanalizowali dane o drżeniach gruntu na rok przed katastrofą, do której doszło na początku roku. I zidentyfikowali moment, gdy skały zaczynają przygotowywać się do wstrząsu. To pomoże ostrzegać o takich zdarzeniach z dużym wyprzedzeniem.

Pyły zawieszone PM2,5, dwutlenek azotu oraz ozon przygruntowy – tej trójce przypisuje się mnóstwo szkodliwych efektów zdrowotnych. Europejska Agencja Środowiska (EEA) oszacowała, że w 2021 r. mogły być przyczyną przedwczesnej śmierci 682 tys. Europejczyków.

Pozorna nieporadność czworonoga w odczytywaniu ludzkich gestów to kolejny powód, by zastanowić się nad tym, jak często etolog naprawdę bada to, co mu się wydaje.

Intensywność fotosyntezy prowadzonej przez roślinność w poszczególnych dniach tygodnia zbadał międzynarodowy zespół. Różnice okazały się znaczące.

Naukowcy szukają nowych pestycydów, które są bezpieczne dla ludzi i środowiska. I wygląda na to, że znaleźli. Z pewną pomocą pewnej bakterii.

Dwa lata obserwacji pozwoliły naukowcom na wyciągnięcie interesujących wniosków na temat międzygrupowych zachowań bonobo i rekonstrukcję relacji między wczesnymi ludźmi.

Pojedynczych obserwacji świadczących o tym, że zwierzęta cierpią po stracie bliskiego osobnika, jest wiele. Pora na to, by ta kwestia systemowo zagościła w naukach etologicznych.

Dotychczasowe starania, aby uczynić transport morski mniej uciążliwym dla klimatu, doprowadziły do jeszcze szybszego podgrzania mórz i oceanów. Trzeba wykorzystać inne pomysły. Na szczęście jest ich kilka.

Epoka przemysłowa wiąże się z długotrwałą i zwykle destrukcyjną ingerencją człowieka we wszystkie systemy środowiska naturalnego globu. Doskonale widać to na przykładzie pierwiastka, którego toksyczne związki stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi i przyrody.

Czy substancja szkodliwa może być nawozem? Badania botaników z Uniwersytetu Jagiellońskiego dowodzą, że jest to możliwe.

Badacze z Princeton University kolejny raz pokazują, że zdolności poznawcze i procesy nerwowe Drosophila melanogaster są bardziej złożone, niż można by przypuszczać.

Nowy gatunek i jednocześnie nowy rodzaj grzyba odkrył warszawsko-krakowski zespół. Bada właśnie pełną ekologię i szczegóły jego współżycia z gospodarzem.

Jest jednym z regulatorów życia społecznego. Wydaje się, że potrafi go odczuwać nie tylko człowiek. Niesłusznie.

Chińsko-amerykański zespół uczonych przeanalizował 443 badania, które objęły swoim zasięgiem ponad 2 tys. gatunków żyjących w ekosystemach lądowych, słodkowodnych i morskich.

Niemieccy naukowcy poddali koguty zmodyfikowanemu testowi lustra. Pomysł był ciekawy, wnioski budzą wątpliwości.

Trzy zadania postawili przed gryzoniami uczeni z amerykańskiego Janelia Research Campus należącego do Howard Hughes Medical Institute. Wyniki eksperymentu właśnie opublikowali w „Science”.

Przed negatywnymi scenariuszami przestrzega James Hansen, jeden z najwybitniejszych współczesnych klimatologów. Podaje też jednak rozwiązania, dzięki którym mogą się one nie ziścić.

Tydzień temu dzięki cyrkonom dostarczonym przez Apollo 17 dowiedzieliśmy się, że od narodzin Układu Słonecznego do powstania Srebrnego Globu upłynęło nie więcej jak sto milionów lat. Od dziś zaś wiemy, co pozostało z obcego ciała niebieskiego, którego zderzenie z naszą młodziutką planetą dało początek Księżycowi.

Ponieważ globalne ocieplenie czyni szybkie postępy, niektórzy naukowcy uważają, że powinniśmy zmodyfikować atmosferę i zablokować część światła słonecznego, nawet gdyby to zmniejszyło opady deszczu i zaszkodziło uprawom

Nie są tak twarde jak diamenty, ale równie trwałe i znacznie rzadsze. To cud, że w ogóle istnieją. Najpierw długo wędrowały przez skorupę ziemską ku górze, a potem wraz z ludźmi przemierzały glob.

Miejskie ulice, chodniki i dachy pochłaniają ciepło, sprawiając, że niektóre strefy miejskie są nawet o ponad 3°C cieplejsze niż obszary wiejskie w ciągu dnia – i o 12 w nocy. Te „miejskie wyspy ciepła” mogą wędrować pod ziemię, ponieważ ciepło miejskie rozprasza się w dół, a piwnice, tunele metra i inna infrastruktura podziemna również stale emitują ciepło do otaczającego gruntu.

W świecie, w którym ogień zagraża coraz większej liczbie domów, naukowcy opracowali zaskakujący rodzaj materiału, który może sprawić, że budynki będą bezpieczniejsze – cienkie jak opłatek arkusze grzybni.

Samce tego gatunku są zwykle troskliwymi ojcami, strzegą jaj i oczyszczają je z mułu. Jednak w niektórych zagrożonych populacjach co roku zjadają one cały lęg młodych, co jeszcze bardziej zagraża istnieniu tu salamandry olbrzymiej.

Systemy ich rozmnażania są złożone i różnorodne, a drogi do tego, by wytworzyć kolejne pokolenie, mogą przebiegać w bardzo odmienny sposób.

Tam, gdzie góry spotykają się z morzem, ponad wodę wyrastają klify – dzieło niszczycielskiej mocy fal i biernego oporu skał.