Hormonalna terapia zastępcza nie pogarsza funkcji poznawczych
Menopauzalna terapia hormonalna (znana również jako hormonalna terapia zastępcza – HTZ) przez długi czas budziła wiele obaw – zarówno u samych pacjentek, jak i u lekarzy. Niepokój wynikał przede wszystkim z wniosków z badań uważanych dziś za kontrowersyjne, a przeprowadzonych pod koniec XX w. w ramach tzw. Women’s Health Initiative (WHI).
Dogłębniej wyjaśniliśmy tę sprawę miesiąc temu (w tekście: "Wiele kobiet znosi menopauzę w cichym cierpieniu. A można im pomóc"). Parafrazując przytaczaną wtedy wypowiedź ginekologa, prof. dr hab. med. Tomasza Paszkowskiego, eksperta z Polskiego Towarzystwa Menopauzy i Andropauzy, badanie WHI było pod względem metodologicznym bardzo niedoskonałe. Zlekceważono w nim indywidualizację terapii hormonalnej i wykazano, że „najgorszy z możliwych estrogenów w połączeniu z najgorszym z możliwych progesteronów może działać niekorzystnie na kobiety schorowane, w zaawansowanym wieku, czyli de facto niekwalifikujące się do terapii menopauzalnej”.
Wyniki tego badania na długo zniechęciły jednak do stosowania hormonów zastępczych. Obawiano się nie tylko tego, że HTZ zwiększy u pacjentek ryzyko nowotworów czy chorób serca, ale też, że zaburzy ich funkcje poznawcze. Wszystko z powodu zawartych we wnioskach sugestii, że przyjmowanie hormonów może prowadzić do pogorszenia pamięci, zdolności werbalnych i ogólnie – sprawności kognitywnej. I że takie efekty mogą się utrzymywać nawet wiele lat po zakończeniu terapii.
Autorzy opublikowanej właśnie pracy przeanalizowali pod tym kątem informacje na temat 300 kobiet, które przed ok. 10 laty zakończyły stosowanie hormonalnej terapii zastępczej. I ustalili, że u badanych stosujących hormony (zarówno w formie doustnej, jak i przezskórnej) nie występowały różnice w wynikach testów poznawczych w porównaniu z grupą kontrolną. Brak zaburzeń czy odchyleń od normy dotyczył wszystkich obszarów kognitywnych, które wcześniej uznano za zagrożone terapią hormonalną, czyli pamięci i uczenia werbalnego (verbal learning and memory,VLM), uwagi słuchowej i pamięci roboczej (auditory attention and working memory, AAWM), uwagi wzrokowej i funkcji wykonawczych (visual attention and executive function, VAEF) oraz tzw. przyspieszonego języka i elastyczności umysłowej (speeded language and mental flexibility, SLMF).
Sięgnij do źródeł
Badania naukowe: Long-term cognitive effects of menopausal hormone therapy: Findings from the KEEPS Continuation Study
Jednocześnie trzeba zaznaczyć, że uczeni nie wykryli, by kobiety, które przyjmowały HTZ, wypadały w testach na funkcje poznawcze lepiej od grupy kontrolnej. Co po raz kolejny pokazuje, że hormonalna terapia zastępcza nie jest ani rakotwórczym i otępiającym protokołem leczniczym, ani panaceum, które uwolni kobiety perimenopauzalne od wszystkich dolegliwości. Jest po prostu formą objawowego wspomagania organizmu osób, które przechodzą ważną, fizjologiczną przemianę swojego organizmu.
Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.