Z archiwum Scientific American

1969

Transuranowce

„Do 1963 roku odnotowywano wysokie tempo odkrywania pierwiastków transuranowych. Każdy kolejny krok wymagał jeszcze bardziej skomplikowanej aparatury i metod pozwalających na zwiększenie liczby protonów w jądrze, przy czym powstające w ten sposób pierwiastki były coraz mniej stabilne, co utrudniało ich zaobserwowanie i identyfikację. Niemniej jednak otrzymane sztucznie ciężkie pierwiastki są przedmiotem wielkiego zainteresowania ze względu na postępy teorii stabilności jąder, wskazujących na możliwość syntezy pierwiastków, o których nie śniło się pierwszym badaczom zajmującym się tą dziedziną.