Tajemnice Puszczy Kampinoskiej
Na świecie istnieją tylko dwie stolice państw, które bezpośrednio graniczą z parkami narodowymi. Są to Nairobi w Kenii i Warszawa. Kampinoski Park Narodowy – drugi największy w Polsce – jest prawdziwym skarbem natury zwróconym przyrodzie w latach 50. ub.w. Znajdują się tu największe w Europie wydmy śródlądowe, bagna i torfowiska oraz rozległe kompleksy leśne. Być może dla wielu warszawiaków wycieczka do Kampinosu nie jest niczym szczególnym. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę, że gdyby nie prawny status tego miejsca, to prawdopodobnie do pierwszego większego kompleksu leśnego trzeba by jechać z Warszawy wiele kilometrów. Książka Adama Robińskiego „Puszcza domowa. Co kryje Kampinos” opowiada historię nie tylko samego parku, ale też ludzi, którzy w nim dawniej żyli, specjalistów, którzy przywracali go przyrodzie, i tych, którzy go badali. Jest tu wiele odwołań do historii – dotyczącej powstań i ostatniej wojny. Przewija się sporo ciekawych wątków szczegółowo opisujących np. możliwości datowania znalezisk archeologicznych, których na terenie Kampinosu jest całe mnóstwo. Są tu pozostałości dawnych pieców, domostw, wałów obronnych, grobów, a także obiekt nazywany Zamczyskiem, którego funkcji nikt jeszcze nie określił. Licznie prowadzone badania archeologiczne wykazały, że teren dzisiejszej Puszczy Kampinoskiej był zasiedlony bardzo wcześnie, dlatego znajdowano tu wiele artefaktów np. z neolitu. Lektura obowiązkowa dla tych, którzy odwiedzają to miejsce w weekend i dla fascynatów przyrody. Okazuje się, że park narodowy, który z założenia ma chronić przyrodę, w sposób pieczołowity chroni też naszą bardzo wczesną historię.
Adam Robiński, Puszcza domowa. Co kryje Kampinos, Czarne, Wołowiec 2024