Różne misje
1 lutego 2025
Dawny praindoeuropejski rdzeń met-/mes- odnosił się, jak zwykle w czasownikach, najpierw do czynności fizycznych, konkretnych i, jak czasem bywa, wręcz przeciwnych względem siebie: w jednym znaczeniu to było „pchać, rzucać, miotać’”, w innym – „zgarniać do siebie”. Łacińskie mittere znaczyło „rzucać”, a także „posyłać”. Prasłowiańskie metati miało podobne znaczenie – stąd polskie dawniejsze mieść (ja miecę) i dzisiejsze, choć raczej rzadkie, miotać (częściej mówimy o miotaczach).
Wiedza i Życie
2/2025
(1082) z dnia 01.02.2025;
Na końcu języka;
s. 67