Japończycy i Koreańczycy: niewiele sympatii, wiele wspólnego

Dzięki analizie genetycznej osoby żyjącej 2,3 tys. lat temu, japońscy naukowcy odkryli, że „niejapońskie” DNA tego osobnika jest najbardziej podobne do genomu Koreańczyków. Co oznacza, że to oni zasiedlali archipelag w tym czasie.

Trop genetyczny nie jest zresztą jedyny. Choć na pierwszy rzut oka koreański i japoński wydają się bardzo różne i uchodzą za języki izolowane, według niektórych mogą mieć wspólne korzenie. Wskazywać mogą na to pewne podobieństwa leksykalne oraz gramatyczne. Oczywiście izolacja geograficzna wyspiarskiej Japonii sprawiła, że język rozwijał się bez obcych ingerencji, podczas gdy na koreański miały wpływ języki mongolskie i turkmeńskie. Były jednak stałe kontakty kulturowe, polityczne i handlowe mieszkańców Półwyspu z wyspiarzami.

Japończycy długo nie dopuszczali myśli, że mogą mieć jakieś bliższe relacje z Koreańczykami. Powodem było współzawodnictwo i trudna przeszłość, a ostatnio okupacja Półwyspu w latach 1910–1945, podczas której autochtoni byli traktowani jak ludzie gorszej kategorii. Dziś poczucie wyższości nad Koreańczykami nie jest już u Japończyków tak duże, ale nadal bardzo silnie zaznacza się u nich przekonanie o własnej odrębności i wyjątkowości.

Ponieważ zaprezentowane w „Journal of Human Genetics” jest jednostkowe, naukowcy planują przeprowadzenie analiz DNA innych przedstawicieli z okresu Yayoi. Chcą bowiem lepiej zrozumieć, jak przebiegała imigracja na archipelag, jak mieszały się ze sobą różne grupy ludności oraz w jaki sposób genetyczna różnorodność Japończyków ewoluowała na przestrzeni wieków.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.