Mieszkańcy osady w Gönnersdorf byli zmyślnymi rybakami

Około 16 tys. lat temu w Gönnersdorf nad Renem żyła grupa ludzi doskonale przystosowanych do trudnych warunków późnej epoki lodowcowej. W latach 60. XX w. archeolodzy badający ich osadę natrafili na 406 niewielkich kawałków łupku, gęsto pokrytych grawerunkami. W większości były to naturalistyczne wizerunki zwierząt lądowych. Ostatnio jednak – dzięki nowoczesnej technologii obrazowania RTI (Reflectance Transformation Imaging) – na kilku dostrzeżono subtelne wzory przedstawiające ryby złapane w sieci.

Na tym stanowisku nie znaleziono co prawda – w przeciwieństwie do innych z epoki magdaleńskiej – bezpośrednich dowodów na łowienie ryb, takich jak haczyki lub harpuny. Są jednak ości. Wszystko to oznacza, że ludzie epoki magdaleńskiej nie tylko polowali, ale byli też sprawnymi rybakami. A bliskość rzeki, ale też zapewne mniejszych, sezonowych rozlewisk, które mogły tworzyć się w pobliżu podczas topnienia lodowców, na pewno wpłynęły na rozwój różnych technik połowowych.

Nowoodkryte delikatne grawerunki to pierwsze tego rodzaju przedstawienie, ale też jedno z najstarszych potwierdzeń używania sieci. Pochodzące z jeziora Biwa w Japonii kamienne ciężarki, które mogły służyć jako obciążniki, są datowane na ok. 14 tys. lat. Natomiast wykonana z łyka sosnowego sieć rybacka znaleziona w Antrei w 1913 r. – na 10,3 tys. lat.

Znaleziska z Gönnersdorf pokazują, że życie w epoce magdaleńskiej było bogatsze, niż mogłoby się wydawać. Ci ludzie mieli swoje rytuały, symbolikę i własny sposób patrzenia na świat. Ryby w sieciach to nie tylko jedzenie – to symbol, który pokazuje, że człowiek epoki lodowcowej był twórczy, zaradny i głęboko związany ze swoim środowiskiem.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.