Pulsar - najciekawsze informacje naukowe. Pulsar - najciekawsze informacje naukowe. Shutterstock
Człowiek

Gdzie biją genetyczne źródła Indoeuropejczyków

Dzięki genetykom możemy spojrzeć na tę zagadkę z nowej perspektywy. Badania opublikowane w „Nature” pokazują, jak kształtowały się geny ludu, który zdominował olbrzymią część Eurazji.

Wszystko zaczęło się od kultury Jamnaja, która rozwijała się ok. 3300 r. p.n.e. na stepach na północ od Morza Czarnego i Kaspijskiego. Analiza DNA ponad 400 jej przedstawicieli wykazała, że Jamnaja byli potomkami dwóch głównych grup – łowców-zbieraczy z Europy Wschodniej oraz ludów z Kaukazu o pochodzeniu zachodnioazjatyckim. To właśnie ta mieszanka genetyczna stała się fundamentem genetycznym ludów, które zwiemy Indoeuropejczykami.

Badania wykazały istnienie trzech głównych linii genetycznych – kaukasko-wołżańskiej, w której występowała duża domieszka pochodząca od kaukaskich łowców-zbieraczy; wołżańskiej, która powstała w wyniku mieszania się ludności wzdłuż dorzecza Wołgi; oraz dnieprzańskiej, łączącej ludność z terenów Ukrainy z potomkami kultur stepowych. Powstanie kultury Jamnaja było więc wynikiem złożonych procesów migracyjnych i mieszania się ludności.

Sięgnij do źródeł

Badania naukowe: The genetic origin of the Indo-Europeans

Między 3300 a 1500 r. p.n.e. ludność tej kultury oraz jej potomkowie rozprzestrzenili się od Europy po Azję Środkową, niosąc ze sobą kulturę i języki, które dały początek wszystkim dzisiejszym językom indoeuropejskim. Według autorów artykułu, którymi kieruje David Reich, praindoeuropejski mógł powstać w społecznościach linii kaukasko-wołżańskiej między 4400 a 4000 r. p.n.e. Argumentem jest specyficzna korelacja – w obrębie tej linii pojawiają się unikalne sygnały genetyczne, które znajdują odzwierciedlenie w kulturze materialnej, np. charakterystycznych praktykach pogrzebowych czy typach artefaktów.

Wyniki badań wskazują, że to właśnie z linii kaukasko-wołżańskiej wyłoniła się grupa, która później przyczyniła się do rozprzestrzenienia języków indoeuropejskich. Modele mieszania pokazują, że jej społeczności nie miały znaczących domieszek wcześniejszych, lokalnych łowców-zbieraczy z Europy Wschodniej, co czyni je bardziej odrębnymi i stanowi dobry punkt wyjścia dla rozwoju nowego języka.

Po raz kolejny okazało się, że zawodzą proste modele migracji czy formowania się ludów, ponieważ niemal zawsze dochodziło do dynamicznego procesu wzajemnych kontaktów, wymiany kulturowej i genetycznej.


Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną