Azjatyccy wyspiarze sprzed 40 tys. lat pływali nowocześnie
Wyspy południowo-wschodniej Azji nigdy nie były połączone z kontynentem ani mostami lądowymi, ani pokrywą lodową – zwraca uwagę zespół badaczy z Ateneo de Manila University, w tym Riczar Fuentes i Alfred Pawlik. Mimo to ludzie zamieszkiwali te tereny od tysięcy lat. Jak zatem ludzie dotarli na odizolowane tereny i jak na nich żyli?
Ślady na narzędziach kamiennych datowanych na 40 tys. lat sugerują intensywną obróbkę włókien roślinnych, wykorzystywanych do tworzenia lin, sieci i wzmocnień niezbędnych przy budowie łodzi oraz połowach dalekomorskich. Na stanowiskach archeologicznych na Mindoro i Timorze Wschodnim odkryto pozostałości ryb oceanicznych, takich jak tuńczyki i rekiny, a także haczyki, ciężarki i również elementy sieci. To potwierdza umiejętności żeglowania po otwartym oceanie oraz znajomość sezonowych migracji poławianych gatunków. I sugeruje, że prehistoryczne podróże w tym regionie świata nie odbywały się na prowizorycznych tratwach, lecz na solidnie skonstruowanych jednostkach, stworzonych przez doświadczonych nawigatorów.
Sięgnij do źródeł
Testing the waters: Plant working and seafaring in Pleistocene Wallacea
Archeolodzy podjęli próbę odtworzenia dawnych technik szkutniczych. W ramach projektu First Long-Distance Open-Sea Watercrafts prowadzonego wspólnie z inżynierami z University of Cebu, testują tradycyjne materiały oraz projektują modele historycznych jednostek pływających. Starają się w ten sposób dowieść, że prehistoryczni mieszkańcy Filipin byli pionierami morskiej technologii, której dziedzictwo widoczne jest w dzisiejszych kulturach w tym wyspiarskim regionie.
Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.