Tarantula: bestia, od której uciekają gwiazdy

W Wielkim Obłoku Magellana, odległej o 160 tys. lat świetlnych karłowatej galaktyce, czai się prawdziwe monstrum: Mgławica Tarantula, które jest domem dla ponad tysiąca masywnych gwiazd. Dla porównania w Mgławicy Oriona powstają zaledwie cztery takie gwiazdy. Okazuje się jednak, że nie wszystkie powstałe w Tarantuli goszczą tam na dłużej.

Mitchel Stoop, doktorant z Anton Pannekoek Institute for Astronomy w Amsterdamie wraz ze współpracownikami prześledzili ruchy gwiazd w mgławicy przy użyciu danych z teleskopu kosmicznego Gaia. I w pracy opublikowanej w „Nature” raportują ponad 50 uciekających gwiazd. Zidentyfikowali dwie grupy uciekinierek: jedna rozproszyła się po okolicy zaraz po powstaniu (niespełna 2 mln lat temu), druga zaledwie 200 tys. lat temu.

Te wyniki są fascynujące, chociażby dlatego, że dowodzą, iż jesteśmy w stanie badać trójwymiarowe ruchy gwiazd w innej galaktyce z dokładnością do kilku kilometrów na sekundę. Ich implikacje także jedna są intrygujące. Okazuje się, że nawet jedna trzecia najbardziej masywnych gwiazd w Tarantuli (powyżej 60 mas Słońca), może być na kursie ucieczkowym. To oznacza, że ich wpływ na otoczenie jest dużo większy, niż zakładano: przemieszczając się poza swoją macierzystą chmurę, rozświetlają okolicę intensywnym promieniowaniem ultrafioletowym, niszcząc pył i rozdmuchując gaz. Ich znaczenie jeszcze wzrośnie, gdy zaczną wybuchać jako supernowe.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.