„Uciekinier” z Księżyca zdemaskowany

Ten obiekt został dostrzeżony przez jeden z teleskopów systemu ATLAS, którego celem jest ostrzeganie przed małymi ciałami niebieskimi klasy NEO (ang. near-Earth object) krążącymi wokół Słońca po orbitach bliskich orbicie okołosłonecznej Ziemi. Większość stanowią planetoidy, a niektóre z nich są potencjalnym zagrożeniem dla naszej planety, gdyby okazało się, że znajdują się z nią na kursie kolizyjnym.

Zauważony w ubiegłym roku obiekt o nazwie 2024PT5 naszej cywilizacji nie zagraża, a jego średnica wynosi tylko 10–11 m. Zainteresował badaczy, ponieważ poruszał się wokół Słońca po orbicie bardzo podobnej do ziemskiej. Od razu zaczęto się zastanawiać nad jego pochodzeniem. Jego trajektoria sugerowała, że może to być kawałek Księżyca, ale pojawiła się też hipoteza, według jest tworem naturalnym, ale sztucznym – fragmentem rakiety wystrzelonej dawno temu z Ziemi, który następnie oddalił się od niej.

Autorzy artykułu opublikowanego „Astrophysical Journal Letters” przychylają się do tej pierwszej koncepcji. Przyjrzeli się planetoidzie dokładnie – najpierw za pomocą czterometrowego teleskopu znajdującego się w Lowell Observatory w Arizonie, a następnie poprzez pracujący w podczerwieni teleskop ustawiony na szczycie wulkanu Mauna Kea na Hawajach. Stwierdzili, że widmo światła słonecznego odbitego od powierzchni zagadkowego obiektu nie pasuje do żadnego znanego typu planetoidy, za to bardzo przypomina światło odbite od powierzchni Srebrnego Globu.

Równolegle wykonano szczegółową analizę sposobu poruszania się obiektu, wykluczając w ten sposób, aby był to kawałek kosmicznego śmiecia. „Taki odpad ma znacznie mniejszą gęstość niż skała i dlatego reaguje inaczej na ciśnienie promieniowania słonecznego” – relacjonuje astronom Teddy Kareta, główny autor publikacji. Nie był to ostatni dowód. „Odkryliśmy też, że ten kawałek skały jest bogaty w minerały krzemianowe podobne do tych, które występują w próbkach księżycowych skał” – tłumaczy naukowiec. Jego zespół ocenił, że 2024PT5 znajduje się w przestrzeni kosmicznej od niedawna. „Musiał się w niej pojawić w ciągu ostatnich kilku tysięcy lat, ponieważ jego powierzchnia nie została jeszcze zniszczona przez wietrzenie kosmiczne” – mówi Kareta.

Odkrycie 2024PT5 zwiększyło do dwóch liczbę znanych planetoid pochodzenia księżycowego. Pierwszym jest odkryty w 2016 r. większy obiekt o nazwie (469219) Kamoʻoalewa mający średnicę 40–100 m.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.