Niebiański fajerwerk. 
Cassiopeia A to pokłosie najbliższej Ziemi młodej supernowej, której wybuch nastąpił około 350 lat temu. Najnowsze dane z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba (JWST) na tym zdjęciu zostały połączone z wcześniejszymi obserwacjami z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, Obserwatorium Rentgenowskiego Chandra i Kosmicznego Teleskopu Spitzera, ujawniając wyraźniejszy niż kiedykolwiek wcześniej wizerunek Cassiopeia A. Niebiański fajerwerk. Cassiopeia A to pokłosie najbliższej Ziemi młodej supernowej, której wybuch nastąpił około 350 lat temu. Najnowsze dane z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba (JWST) na tym zdjęciu zostały połączone z wcześniejszymi obserwacjami z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, Obserwatorium Rentgenowskiego Chandra i Kosmicznego Teleskopu Spitzera, ujawniając wyraźniejszy niż kiedykolwiek wcześniej wizerunek Cassiopeia A.
Kosmos

Anatomia supernowej

Doskonalszy obraz słynnego pobliskiego wybuchu pozwala poznać jego dalsze sekrety.

Gdy tylko gwiazda się narodzi, zaczyna toczyć walkę z grawitacją. Gwiazda, w której zachodzą reakcje jądrowe, uwalnia wystarczającą ilość energii, aby przeciwdziałać ciśnieniu wywołanemu przez grawitację. Kiedy jednak jej paliwo się wyczerpie, grawitacja wygrywa: gwiazda imploduje, a większość jej masy staje się albo gwiazdą neutronową – ultragęstym obiektem wielkości miasta – albo czarną dziurą. Reszta materii eksploduje, wylatując w przestrzeń kosmiczną niczym pociski.

Świat Nauki 3.2025 (300403) z dnia 01.03.2025; Astronomia; s. 36
Reklama