Ciemna strona Księżyca? Może raczej sucha
Srebrny Glob ma dwie twarze, ale pokazuje nam tylko jedną. Druga jest zasadniczo ukryta przed naszym wzrokiem, choć przy odpowiednio długo prowadzonych obserwacjach można dostrzec niewielki jej fragment. To konsekwencja działania potężnych sił pływowych, które zmusiły naszego naturalnego satelitę do zsynchronizowania jego własnych obrotów z okresem obiegu wokół Ziemi.
Nasza wiedza na temat Księżyca jest zatem asymetryczna. O niewidocznej połówce wiemy znacznie mniej niż o widocznej. Zobaczyliśmy ją dopiero w 1959 r. dzięki zdjęciom przesłanym przez radziecką sondę Luna-3. Obserwacje prowadzone w kolejnych dekadach pokazały, że asymetria dotyczy nie tylko informacji o Księżycu, ale też jego samego.
Na powierzchni niewidocznej strony naszego satelity znajduje się o wiele więcej wielkich kraterów. Brakuje natomiast niemal zupełnie rozległych bazaltowych (i dlatego ciemno zabarwionych) równin zwanych „morzami”, które zajmują jedną trzecią strony widocznej. Kolejną asymetryczną cechę dorzucili właśnie chińscy badacze, którzy przeanalizowali próbki księżycowego gruntu pochodzące z basenu uderzeniowego Biegun Południowy – Aitken.
Tę olbrzymią dziurę o średnicy 2,5 tys. km i głębokości ok. 10 km odwiedziła w czerwcu ubiegłego roku sonda Chang'e-6. W drogę powrotną zabrała prawie 2 kg skał, pierwszych w historii pochodzących z niewidocznej strony Srebrnego Globu. Ich analiza, której wyniki publikuje dziś „Nature”, sugeruje, że tamtejsza część płaszcza Księżyca, czyli jego główna warstwa ukryta pod cienką skorupą, zawiera setki razy mniej wody, niż ta po stronie nam bliższej. Normalnie skały płaszcza nie pojawiają się na powierzchni, ale naukowcom udało się zidentyfikować w próbkach jego posłańców – mikroskopijne wtrącenia płynnej magmy uwięzionej we wnętrzu minerałów budujących skały dostarczone przez sondę.
Badacze podkreślają, że ich odkrycie może się przydać przy szacowaniu objętości i rozmieszczenia wody wewnątrz Księżyca. Jeśli rzeczywiście jedna jego połówka jest w środku „mokra”, a druga „sucha”, rodzi się pytanie, jak do tego doszło i czy miało to związek z tym, co działo się ze Srebrnym Globem tuż po jego powstaniu?
Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.