Cyraneczka Madagaskarska (Anas bernieri). Cyraneczka Madagaskarska (Anas bernieri). Shutterstock
Środowisko

Zwierzętom z wysp grozi wyginięcie

Mniejszy i starszy brat hobbita znalazł się w Indonezji
Człowiek

Mniejszy i starszy brat hobbita znalazł się w Indonezji

Ten hominim jest najniższym przedstawicielem rodzaju ludzkiego. Prawdopodobnie pochodził od Homo erectus i był przodkiem Homo floresiensis.

Mają wolniejsze tempo metabolizmu i mniej chętnie się rozmnażają. A do tego muszą się mierzyć z efektami działań człowieka – piszą badacze w „Science Advances”.

Zespół badaczy (głównie z Chin) przebadał 2813 gatunków czworonogów (Tetrapoda – są to wyłącznie kręgowce). Badacze wzięli pod uwagę 695 gatunków ektotermicznych (płazów i gadów) oraz 2118 endotermicznych (ptaków i ssaków). Spośród nich wyspy zamieszkuje odpowiednio 38 i 193. Okazało się, że w przypadku wszystkich kolejne pokolenia rozmnażają się coraz później, w związku z czym ich populacje rosną wolniej. Gatunki stałocieplne dodatkowo wykazują się wolniejszą przemianą materii. To powoduje, że mają mniejsze możliwości zajmowania nowych nisz ekologicznych, ale też zdolności adaptacji do nowych warunków, np. klimatycznych. Poza tym osłabiona zostaje ich reakcja na zagrożenia powodowane przez człowieka, takie jak wprowadzanie gatunków obcych czy zajmowanie ich siedlisk.

Wcześniej już było wiadomo, że między zwierzętami z wysp (a niekiedy też półwyspów) a tymi osiadłymi na kontynentach występują różnice. Te pierwsze muszą się bowiem przystosować do stosunkowo niewielkich przestrzeni z ograniczoną ilością zasobów. W efekcie te, które na kontynentach są duże, zmniejszają się i na odwrót – mówi o tym tzw. prawo Fostera. Na przykład słonie dawniej zamieszkujące wyspy Morza Śródziemnego, (m.in. Cypr, Kretę, Sycylię, Sardynię), karlały i miały w kłębie 1–2,3 m, a afrykańskie ok. 3. A pospolity w Polsce łabędź niemy (Cygnus olor) osiąga długość do 150–170 cm, kiedy spokrewniony z nim rodzaj Garganornis, dziś już wymarły, a zamieszkujący rejon Gargano w dzisiejszych Włoszech, był nielotny i miał kość piszczelowo-stępową (tibiotarsus) o 30 proc. większą, co oznacza, że w ogóle był masywniejszy.

Nowe badania wskazują, że żeby zadbać o różnorodność biologiczną na wyspach, szczególną uwagę należy zwrócić na niebezpieczeństwa antropogeniczne i lepiej planować działania ochronne.


Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną