Za wymieranie pod koniec triasu odpowiadają minusy

201,6 mln lat temu, na granicy triasu i jury, zdarzyło się jedno z pięciu największych wymierań w historii naszej planety: nagle zniknęło trzy czwarte ówczesnych organizmów. Na przykład pseudozuchy, których współczesną pozostałością są czworonożne krokodyle. Katastrofa utorowała natomiast drogę dinozaurom: wkrótce stały się największymi zwierzętami, jakie kiedykolwiek nosiła Ziemia.

Niektórzy odpowiedzialnością za to wymieranie obciążają meteoryt. Większa grupa naukowców popiera jednak inną hipotezę: wulkaniczną. Na jej rzecz przemawiają bazaltowe skały, jakie po sobie zostawiły wybuchy, gdy rozdzielał się superkontynent Pangei (na początku na dwa: Gondwanę i Laurazję). Tworzą one Central Atlantic Magmatic Province (Centralną Atlantycką Prowincję Magmową, CAMP), która rozciąga się od Brazylii przez Afrykę po północno-zachodnią Francję i północno-wschodnią Amerykę Północną. Badacze opisują, że ówczesne wulkany, emitując ogromne ilości dwutlenku węgla, spowodowały globalne ocieplenie. Temperatury wzrosły i zwierzęta się ugotowały.

Ku wulkanom skłaniają się też badacze w najnowszym numerze PNAS. Tyle że zwracają uwagę nie na ciepło, a na zimno. Pierwsze impulsy wulkaniczne CAMP trwały nieco mniej niż wiek. W ich czasie w atmosferze pojawiły się cząstki siarczanów, które odbijały światło słoneczne i znacznie ochłodziły klimat. W efekcie wielu mieszkańców Ziemi zamarzło. Globalne ocieplenie zaś jedynie dokończyło dzieła zniszczenia. „Dwutlenek węgla potrzebuje dużo czasu, aby się nagromadzić i ogrzać – mówi główny autor pracy Dennis Kent. – Efekt siarczanów jest niemal natychmiastowy”.

„Skala efektów środowiskowych jest związana z tym, jak skoncentrowane są wydarzenia – dodaje współautor badania Paul Olsen z Lamont-Doherty. – Małe rozłożone na dziesiątki tysięcy lat mają konsekwencje znacznie mniejsze niż takie same, ale odbywające się w okresie krótszym niż sto lat”.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.