Pando: osobliwe drzewo jest osobliwym wieku
Pando – taką nazwę nosi drzewo – rośnie na powierzchni ponad 40 hektarów. Dokładnie rzecz biorąc, tyle miejsca zajmuje jego gigantyczny system korzeniowy, z którego wyrasta prawie 50 tys. odrostów (pni). Badacze z zespołu, którym kierowała Rozenn Pineau, genetyczka z Georgia Institute of Technology w Atalancie, pobrał z rośliny setki próbek DNA, aby po pierwsze zweryfikować jej wiek, i po drugie – poznać jej historię ewolucyjną. „To jest jeden z cudów ziemskiej natury. Chcieliśmy się dowiedzieć, skąd się wziął, bo takie rzeczy normalnie się nie zdarzają w przyrodzie” – mówi Pineau w rozmowie z czasopismem „Nature”. Praca z wynikami badań została umieszczona w bazie bioRxiv.
Topole dzielą się na wiele gatunków. Pando jest topolą osikową (Populus tremuloides) występującą powszechnie w Ameryce Północnej – głównie w Kanadzie, w północno-wschodniej części USA oraz w Górach Skalistych. Gatunku tego nie należy mylić z europejską topolą osiką (Populus tremula).
Sięgnij do źródeł
Badania naukowe: Mosaic of Somatic Mutations in Earth’s Oldest Living Organism, Pando
Wszystkie odrosty (pnie), które wytwarza Pando, są klonami wyposażonymi w identyczny zestaw genów otrzymanych od organizmu rodzicielskiego. Taka wegetatywna ekspansja nie oznacza jednak, że organizm nie zmienia się z upływem czasu. Klony wciąż mogą bowiem akumulować mutacje genetyczne powstające podczas podziałów komórek, często pod wpływem zmian zachodzących w środowisku. Pineau i jej zespół postanowili zbadać te mutacje, aby dowiedzieć się, jak roślina zmieniła się od czasu, gdy po raz pierwszy wykiełkowała, co – jak ustalono podczas badań – nastąpiło przed 16 –80 tys. lat, a zatem jeszcze w epoce lodowcowej, czyli w znacznie bardziej surowym klimacie niż obecnie. Od tego czasu, jak wykazała analiz DNA, w roślinie nagromadziło się ok. 4 tys. mutacji, które najwyraźniej ją wzmocniły.
Dlaczego Pando okazało się tak niesamowicie żywotne? „Może pomogło mu to, że jest triploidem, czyli ma trzy kopie chromosomów. Triploidy nie mogą się rozmnażać płciowo, ale mogą mieć większe komórki, osiągać większe rozmiary i być bardziej odporne. W tym przypadku to zadziałało na korzyść Pando” – mówi Pineau.
Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.