Te latające gady (nie zalicza się ich do dinozaurów) żyły w mezozoiku i wykształciły mnogość form i rozmiarów. Dotychczas opisano 120 gatunków. Najmniejszy z nich nie był większy od wróbla, a rozpiętość skrzydeł rekordzisty sięgała 12 m. Tym razem pod lupę wzięto żyjące we wczesnej jurze rodzaje Dorygnathus i Campylognathoides. Nowe światło na dietę gadów rzuciły badania skamieniałości żołądków i ich treści, na które natrafiono na terenie formacji Posidonia w południowo-zachodnich Niemczech.