Afrykańskie słonie w składzie osobowości
Słonie afrykańskie znane są ze swojej inteligencji. Wiadomo też wiele o ich złożonych interakcjach społecznych. O ile jednak życie samic w stabilnych grupach rodzinnych jest dobrze opisane, o tyle zachowania dorosłych samców analizowano znacznie rzadziej. Publikacja w PLOS ONE autorstwa zespołu Caitlin O’Connell-Rodwell ze Stanford University uzupełnia tę lukę.
Badacze przez pięć lat obserwowali zachowania 34 osobników w Parku Narodowym Etosha w Namibii. Skupili się na wodopoju Mushara – jedynym źródle wody w promieniu 10 kilometrów. Dzięki zebranym tam danym odkryli, że samce słoni wykazują pięć wyraźnych, powtarzalnych typów zachowań: towarzyskie, agresywne, dominujące, lękowe i spokojne. Co ciekawe, potrafią elastycznie modyfikować swoje poczynania w zależności od kontekstu społecznego i sytuacji (jak np. obecność osobnika dominującego).
Szczególnie istotna okazała się obecność dominującego samca, nazwanego przez badaczy „osobnikiem kluczowym” - zmniejszała ona częstotliwość interakcji towarzyskich (afiliacyjnych), takich jak ocieranie się o siebie ciałami, trącanie się i dotykanie trąbami czy podążanie za sobą. Z kolei pojawienie się w grupie samców młodych sprawiało, że te starsze częściej były towarzyskie i dominujące. Badania wykazały też, że młodsze słonie (w wieku 10–24 lat – zwierzęta te dożywają na wolności 70 lat) były do siebie bardziej podobne pod względem „charakteru” niż starsze osobniki. Sugeruje to, że wyraziste cechy osobowości rozwijają się z wiekiem, trochę podobnie jak u ludzi.
Sięgnij do źródeł
Badania naukowe: Consistency and flexibility of character in free-ranging male African elephants across time, age, and social contexts
Wyniki tych badań podważają też stereotyp samotnego, agresywnego samca słonia. Najlepiej radzące sobie społecznie osobniki to bowiem te, które potrafiły zachować równowagę między zachowaniami przyjaznymi a dominującymi.
Badania Amerykanów nie tylko poszerzają wiedzę o zachowaniu słoni, lecz także mogą przyczynić się do lepszej ochrony tych zagrożonych zwierząt. Okazuje się bowiem, że należy zwracać szczególną uwagę na podtrzymanie zróżnicowanej struktury wiekowej w populacji. Starsze samce pełnią ważną funkcję, utrzymując spójność społeczną, łagodząc zachowania agresywne. Są też swoistymi „nauczycielami”, przekazującymi wiedzę o środowisku, w którym żyją. Młodsze osobniki mogą mieć zaś pozytywny wpływ na stan psychiczny tych dojrzałych.
Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.