Nietoperze na fali, czyli latające ssaki lubią surfować

W najnowszym numerze „Science” kierowany przez Edwarda Hurme’a zespół naukowców z Max Planck Institute of Animal Behavior opisuje wyniki badań nad 71 samicami borowca wielkiego. Wybrano je, bo są bardziej ruchliwe niż samce.

Wszystkim przymocowano maleńkie czujniki pozwalające uczonym prześledzić dużą część ich wędrówek (w sumie ok. 1600 km). Sensory stanowiły zaledwie 5 proc. masy ciała zwierząt. Zapisywały ich aktywność oraz temperaturę środowiska. Normalnie naukowcy musieliby znaleźć oznakowane zwierzę i znaleźć się blisko niego, aby pozyskać zgromadzone dane. Nowoczesne urządzenia kompresowały je jednak do formy krótkich wiadomości. „Czujniki przesyłają te sygnały z dowolnego miejsca, gdzie się znajdują nietoperze, ponieważ obejmują zasięgiem obszar Europy jak sieć komórkowa” – mówi Timm Wild, który jest jednym z autorów publikacji i szefował grupie projektującej te urządzenia.

Badacze wybrali borowce wielkie, bo są one pospolite w całej Europie i należą do jednego z czterech gatunków nietoperzy migrujących. Spędzają zimę na południu naszego kontynentu. Wiosną wędrują i latem znajduje się je na jego północy. Co trzy lata, wiosną, w Szwajcarii, naukowcy przyczepiali im czujniki. Dane zbierali przez kolejne 4 tygodnie.

Przebieg lotu nietoperzy był bardziej skomplikowany niż wcześniej sądzono. Bywało, że w czasie jednej nocy przewędrowywały blisko 400 km. Często się zatrzymywały, bo ciągle musiały się pożywiać. „W przeciwieństwie do wędrownych ptaków, nietoperze nie zwiększają wagi przed migracją – dodaje Dina Dechmann, współautorka artykułu. – Muszą więc »tankować« paliwo każdej nocy”.

„Czasem dostrzegliśmy nagłe wzrosty intensywności odlotów nietoperzy – mówi Hurme. To udało się wyjaśnić zmianami pogody. Ciśnienie wtedy spadało, a temperatura rosła. Zwierzęta wyczuwały zbliżającą się burzę. Surfowały na ciepłych wiatrach poprzedzających sztormy, dzięki czemu zużywały mniej energii”.

Te odkrycia pozwolą precyzyjniej śledzić trasy nietoperzy. Pomogą unikać sytuacji, w których małe ssaki dostają się w wiatraki elektrowni wiatrowych.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.