Katastrofalne zapominanie: myszy wskazują drogę AI

W badaniach nad tą kwestią naukowcy skorzystali z usług myszy. Mają one bowiem unikatową cechę: podczas niektórych faz snu ich oczy pozostają częściowo otwarte. Obserwując źrenice gryzoni, uczeni zaobserwowali, że kurczą się i rozszerzają w ok. jednominutowych odstępach.

Aby zrozumieć znaczenie tych dwóch faz dla pamięci, naukowcy zastosowali metodę optogenetyki. Dzięki niej mogli precyzyjnie kontrolować aktywność neuronów w mózgach myszy za pomocą światła. W pierwszym eksperymencie zakłócili ją w fazie małych źrenic, czyli głębokiego snu. W efekcie myszy zapomniały świeżo zdobyte informacje, takie jak miejsce ukrycia smakołyku. W drugim eksperymencie zakłócili aktywność neuronów w fazie dużych źrenic. Tym razem starsze wspomnienia ulegały osłabieniu, ale świeże informacje pozostały nietknięte.

Oznacza to, że w czasie, gdy źrenice są małe, wzmacniana i przygotowwana do trwałego przechowywania jest wiedza nowa. A gdy źrenice są większe, mózg zajmuje się starszymi informacjami, umożliwiając ich długotrwałe bezpieczne przechowywanie.

To odkrycie może mieć znaczenie nie tylko dla neurologii, ale również dla terapii zaburzeń pamięci. Możliwe, że w przyszłości badacze lepiej zrozumieją, jak wspierać mózg w jego naturalnych zdolnościach, a może nawet poprawić zdolności uczenia się.

Mechanizmy podpatrzone w mózgu mogą też pomóc w tworzeniu algorytmów, które będą skuteczniej chronić starsze dane przed ich usunięciem przez nowe informacje – czyli właśnie „katastrofalnym zapominaniem” przydarzającym się AI. To otwiera nowe perspektywy dla bardziej zaawansowanych systemów sztucznej inteligencji.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.