Kto podczas wymierania permskiego wygrał los na loterii
Analiza skamieniałości dokonana przez grupę badaczy sugeruje, że nawet w najgorszej fazie masowej zagłady były takie miejsca na globie, do których ona nie dotarła. Pozostałości tego azylu naukowcy odkryli w Kotlinie Turfańskiej znajdującej się w leżącym na zachodzie Chin regionie autonomicznym Sinciang-Ujgur. Sam fakt przetrwania na tym terenie licznych skamieniałości pochodzących z tak odległych czasów, jest dość niezwykły, biorąc pod uwagę, późniejszą, bardzo zmienną historię geologiczną tego regionu.
W każdym razie wnioski, do jakich doszedł Huiping Peng ze współpracownikami, zdumiewają. Dość powszechnie uważa się bowiem, że wymieranie permskie sprzed 252 mln lat wywróciło ziemskie ekosystemy do góry nogami. To była rzeź o apokaliptycznych rozmiarach. Naprawdę niewiele brakowało, aby życie na Ziemi, którego historia liczyła wówczas – lekko licząc – ponad 3 mld lat przestało istnieć. Fakt, że czytacie dziś ten tekst, dowodzi oczywiście, że tak się nie stało. Te 10 proc. gatunków ocalałych z zagłady najwyraźniej wystarczyło, aby życie otrząsnęło się z kryzysu i odzyskało swoją różnorodność.
Sięgnij do źródeł
Refugium amidst ruins: unearthing the lost flora that escaped the end-Permian mass extinction
Peng z zespołem postanowili poszukać miejsc, gdzie tacy ocaleńcy mogli przetrwać na lądach. I tak znaleźli jedno z nich. Datowania wykazały, że rośliny i zwierzęta, których skamieniałości przetrwały w Kotlinie Trufańskiej, żyły 75 tys. lat po katastrofie permskiej. Były tam roślinożerne lystrozaury mające rozmiary świni i charakterystyczną parę kłów, były chroniozuchy – drapieżne czworonogi podobne do krokodyli prowadzące ziemno-wodny tryb życia. Wokół nich rosły lasy utworzone przez drzewa iglaste, pod którymi rozpościerały się liczne paprocie. Było wiele innych roślin i zwierząt.
Dalsze analizy doprowadziły badaczy do wniosku, że cały ten bogaty ekosystem musiał przetrwać w dobrym stanie najgorsze czasy, a gdy te dobiegły końca, szybko odzyskał dynamikę. W artykule, który dziś publikuje „Science Advances”, stawiają tezę, że dzięki takim właśnie refugiom ziemska przyroda wstała po nokaucie.
Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.