Papugi opowiadają o neurobiologii mowy

Przyjęło się, że precyzyjna kontrola głosu należy wyłącznie do ludzi? Ptaki śpiewające, np. zeberki, mają swoje wrodzone pieśni, natomiast papugi uczą się dźwięków, dostosowując je do otoczenia.

Badacze skoncentrowali się na obszarze AAC (central nucleus of the anterior arcopallium) w mózgu papug falistych, który odpowiada za ich sterowanie głosem. Neurony w AAC tworzą dynamiczną mapę dźwięków, w której podobne elementy akustyczne są grupowane. Pojedyncze neurony reagują na określone wysokości dźwięku, a ich aktywność ponownie wykorzystują przy produkcji pokrewnych sygnałów.

Naukowcy rejestrowali aktywność neuronów u swobodnie poruszających się papug, analizując dane akustyczne za pomocą zaawansowanych metod statystycznych. Wyniki wykazały, że AAC precyzyjnie przewiduje wysokość i strukturę dźwięków. Jest także odpowiedzialne za kontrolowaną ich artykulację. Dynamiczne mapy dźwięków, jakie tworzą się u tych ptaków w obszarze AAC, przypominają ludzką organizację kory ruchowej podczas mówienia. Z tego wynika, że więcej jest podobieństw w mechanizmach kontroli głosu między papugami i ludźmi, niż między papugami i innymi ptakami. Dzięki tym badaniom zyskujemy lepsze zrozumienie, jak złożone mechanizmy kontroli głosu mogą ewoluować niezależnie u różnych gatunków.

To odkrycie ma znaczenie nie tylko ewolucyjne, ale i praktyczne – może wspierać badania nad zaburzeniami mowy, np. afazją.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.