Mamuty: milion lat wędrówki z Syberii

Mamuty – podobnie jak inne symbole plejstoceńskiej megafauny, takie jak nosorożce włochate, lwy jaskiniowe czy gigantyczne leniwce – były świetnie przystosowane do surowych warunków epoki lodowcowej. Mimo to większość wyginęła wraz z końcem ostatniego zlodowacenia 10–12 tys. lat temu.

Najnowsze badania prowadzono na okazach znalezionych na Syberii i w Ameryce Północnej. Udało się odzyskać i przeanalizować ich materiał genetyczny sprzed nawet 1,3 mln lat. Kluczem do sukcesu okazało się mitochondrialne DNA – choć nie zawiera pełnej informacji genetycznej jak DNA jądrowe, występuje w komórkach znacznie liczniej i znacznie lepiej udaje mu się przetrwać próbę czasu.

Analizy pokazały, że mamuty żyjące we wczesnym plejstocenie wyraźnie różniły się od swoich następców – ich mitochondrialne DNA nie pasuje do żadnej ze znanych linii z końca tej epoki. Inaczej było w przypadku okazów ze środkowego plejstocenu – to właśnie one dały początek dwóm głównym grupom, które później rozprzestrzeniły się po lądach. Co ciekawe, badania potwierdziły, że wszystkie te linie miały wspólne korzenie na Syberii.

„To ekscytujące, że mamy teraz dane z tylu różnych okresów ostatniego miliona lat – pozwala nam to naprawdę zrozumieć, jak ewoluowały i zmieniały się populacje tych trąbowców” – mówi prof. Love Dalén ze Stockholm University i Stockholm University, jeden z autorów badania.

Odkrycie to rzuca nowe światło nie tylko na ewolucję mamutów, ale i na mechanizmy, które kształtowały całą plejstoceńską megafaunę. Analiza pradawnych linii genetycznych pokazuje różnorodność tych zwierząt powstała w odpowiedzi na poważne zmiany środowiskowe – od przesuwających się stref roślinności, przez wahania klimatu, po narastającą presję ze strony człowieka.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.