Polowanie na błyski

Uważane za najpotężniejsze zdarzenia w znanym wszechświecie błyski pojawiają się na niebie w przypadkowym czasie i losowej lokalizacji i trwają od ułamka sekundy do kilkudziesięciu sekund. Po eksplozji pozostaje trwająca godziny poświata. Za źródło krótszych błysków uważa się procesy zderzenia dwóch gwiazd neutronowych lub gwiazdy neutronowej i czarnej dziury. Dłuższe rozbłyski powstają w trakcie eksplozji najwcześniejszych i najmasywniejszych gwiazd wszechświata. Ponieważ błyski niosą potężną energię, docierają do nas z najodleglejszych zakątków kosmosu. Najdalszy – a zatem najwcześniejszy – zidentyfikowany do tej pory rozbłysk gamma nastąpił zaledwie 630 mln lat po Wielkim Wybuchu, kiedy wszechświat był dwudziestokrotnie młodszy niż dziś. Badając docierające w błyskach promieniowanie, możemy analizować nie tylko przebieg gwiezdnego zderzenia, ale też ewolucję ośrodka, przez który błyski do nas leciały. Trzeba jednak działać szybko. Gdy tylko SVOM wykryje rozbłysk gamma, powiadomi obserwatoria naziemne, które w ciągu 5 min zwrócą wzrok w stronę wybuchu.