Sztuka przemija, nauka jest wieczna, czyli Pulsar na ŚFN w Katowicach
Musimy jednak przeprosić Śląski Festiwal Nauki, którego Pulsar w tym roku był partnerem strategicznym, za wywołanie paraliżu na „ulicach” pomiędzy „dzielnicami” naukowymi podczas sporej części rozmów na naszej scenie. Tłum słuchaczy był tak duży, że mimo podjętych przez nas działań o rozbudowanie widowni o dodatkowe krzesła, leżaki i pufy, część osób i tak stała w kilku rzędach, zajmując niemal całą przestrzeń dookoła naszego miejsca. Jednocześnie musimy przyznać, że to były najprzyjemniejsze uliczne korki, w jakich przyszło nam stać!
Przepraszamy także nasz dział promocji za to, że podjęliśmy niecodzienną decyzję o usunięciu pionowych materiałów reklamowych – to był ukłon w stronę tych osób z naszej publiczności, które były tak zdeterminowane, że przysłuchiwały się rozmowom nawet zza roll-up’ów zasłaniających Scenę Pulsara.
Dziękujemy wszystkim naszym widzom za wspaniałą frekwencję, atmosferę i aktywność w zadawaniu pytań, a organizatorom za wyrozumiałość i pomoc. To był wspaniały naukowy weekend. Kłaniamy się też operatorowi Międzynarodowego Centrum Kongresowego, w którym odbywał się Śląski Festiwal Nauki, za wywołanie drobnego zamieszania naszą akcją z bananami przyklejonymi srebrną taśmą w kilku miejscach tego obiektu. Hasła im towarzyszące „U nas znacznie taniej”, „Ta sztuka przemija, ale nauka jest wieczna” doprowadziły do rozpowszechnienia się drogą szeptaną plotki, że na terenie hal są ukryte także inne pulsarowe banany. Informujemy, że po zakończeniu naszej wizyty usunęliśmy hasła i owoce (z botanicznego punktu widzenia: jagody bananowca), a osobie, która pod koniec pierwszego dnia naszego pobytu zjadła jednego z tych bananów gratulujemy odwagi i, oczywiście, życzymy smacznego.
Godzinne rozmowy Pulsara prowadzili: Karol Jałochowski i Katarzyna Czarnecka. Niezwykle ciekawie wypadła m.in. rozmowa z dr Agnieszką Skorupą („Bladawce w kosmosie – czy człowiek nadaje się do dalekich podróży”), rekordy frekwencji bił duet prof. Dagmary Bożek i Katarzyny Dąbkowskiej podczas rozmowy „Henryk Arctowski – idealista, pacyfista, polarnik niezwyczajny” oraz dr hab. Michał Bejger w rozmowie „Jak się surfuje na falach grawitacyjnych”.
Kolejny raz spore zainteresowanie budziły opowieści dotyczące środowiska – autorka Pulsara Marta Alicja Trzeciak opowiadała o samicach ludzkich i nieludzkich – niedocenianych i niezbadanych, dr hab. Anna Muszewska o fascynującym świecie pasożytów, wszystkojadów, grzybów, a dr hab. Agata Starosta o tym, że to bakterie rządzą człowiekiem, a nie człowiek nimi. Ponadto Kamil Janicki opowiadał o Słowianach – mitach i prawdach o naszych przodkach, dr Mateusz Kostecki zwabił tłum widzów na swoją rozmowę o największych błędach w myśleniu o mózgu, Tomasz Tarnawski odpowiadał na pytania o tym, czy nanoboty i mikroboty atakują czy ratują.
Poza tym Marcin Skrzypek przybliżył, jak najlepiej projektować miasta, a swoistym uzupełnieniem tej rozmowy było spotkanie z Piotrem Nawalkowskim („Ciemność ma wartość – o rezerwatach ciemnego nieba”). W finale programu Sceny Pulsara gościliśmy geofizyka i klimatologa prof. Szymona Malinowskiego i dr. Pawła Tomczoka w rozmowie „Jak myśleć o klimacie i nie zwariować”.
Dodatkowo Katarzyna Czarnecka (zastępczyni redaktora naczelnego Pulsara) poprowadziła debatę „Czy naukowiec musi być użyteczny/pożyteczny?” z beneficjentami prestiżowego programu Horyzont Europa, w której uczestniczyli: prof. Przemysława Jarosz-Chrobot, prof. Mirosław Chorążewski, dr hab. Michał Krzykawski, dr Szymon Sobek, dr Artur Góra, dr Piotr Sakiewicz; a Karol Jałochowski (redaktor naczelny Pulsara) debatę „Sztuczna inteligencja i nauka” z badaczami reprezentującymi matematykę, robotykę, informatykę, astronomię i fizykę. Udział w niej wzięli prof. Michał Baczyński, prof. Michał Bejger, dr Maciej Sajkowski, Sebastian Kondracki oraz prof. Urszula Boryczka.
Ogólnie – działo się.
W drodze powrotnej z Katowic korków ulicznych nie było, ale… mieliśmy za to przygodę z „zakrzywieniem czasoprzestrzeni”. O niej opowiemy jednak innym razem.