Dron rozbudował kaukaską fortecę z epoki brązu
Aby w pełni określić strukturę tego obiektu, dr Nathaniel Erb-Satullo z Cranfield University i Dimitri Jachvliani z Gruzińskiego Muzeum Narodowego wykorzystali dron DJI Phantom 4 RTK. Urządzenie wykonało ponad 11 tys. zdjęć, które za pomocą zaawansowanego oprogramowania przekształcono w szczegółowe modele terenu i obrazy ortofotograficzne. Te dane pozwoliły zidentyfikować subtelne elementy topograficzne, takie jak mury obronne, grobowce czy systemy polowe. Porównanie współczesnych zdjęć z drona wykonanych jesienią, gdy zarysy budowli są najlepiej widoczne, z fotografiami satelitarnymi z czasów zimnej wojny, umożliwiło również ocenę wpływu nowoczesnego rolnictwa na dawną zabudowę.
„Widok z lotu ptaka pokazał, że forteca była częścią znacznie większego zespołu osadniczego, obejmującego m.in. zewnętrzne mury obronne o długości ponad kilometra” – wyjaśnia dr Erb-Satullo. W zewnętrznych częściach fortecy odkryto rozległe kamienne konstrukcje, które mogły pełnić funkcję obronną lub reprezentacyjną. Jednocześnie badacze zauważyli, że intensywność zasiedlenia była tutaj niska, co może wskazywać na charakter sezonowy zamieszkania przez mobilne grupy pasterskie. Takie tymczasowe osady mogły pełnić kluczową funkcję w interakcjach międzykulturowych i wymianie dóbr.
Sięgnij do źródeł
Badania naukowe: Mega-fortresses in the South Caucasus: new data from southern Georgia
Dalsze badania, w tym analizy fragmentów ceramiki, kości zwierzęcych oraz innych artefaktów, dostarczą nowych informacji o życiu społeczności, która zbudowała fortecę. Wyniki tych badań pozwalają lepiej zrozumieć procesy tworzenia dużych ośrodków osadniczych w Eurazji.
Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.