Zanim koronka stanie się samonośna, przypięta jest do podkładu setkami szpilek, które umożliwiają wykonanie misternych wzorów.
Shutterstock
Wydziergane powietrze
Koronki symbolizują piękno, delikatność i luksus. Ich historia to nie tylko opowieść o modzie, ale również o kunszcie, determinacji, olbrzymich zyskach, a potem stopniowym zmierzchu jednego z najbardziej paradoksalnych rękodzieł w dziejach.
1 lutego 2025
Delikatna tkanina z nici przypominająca pajęczynę jest piękna, ale nie niezbędna. Nie grzeje, nie chroni przed wiatrem i deszczem, jej jedynym zadaniem jest podkreślać piękno, dostojeństwo lub zmysłowość stroju, ten zaś ma określać, kim jest nosząca go osoba. To zbytek, dekoracja, symbol prestiżu, który zakrywając, odsłania czy to ciało, czy status noszącej go osoby. Jednocześnie ma dwoistą naturę – z jednej strony jest niewinny i delikatny, z drugiej kuszący i zmysłowy. Francuskie określenie koronki, dentelle, pochodzi od słowa dens – ząb, polskie – od insygnium władzy (korony) zwieńczonego ząbkowaniem; zmiękczające -ka podkreśla jej delikatność.
Wiedza i Życie
2/2025
(1082) z dnia 01.02.2025;
Historia;
s. 50