Nowe spojrzenie na komórkę

Nikt nie spodziewał się tej rewolucji. W 2009 roku zespół biofizyków pod kierownictwem Anthony’ego A. Hymana z Max-Planck-Institut für molekulare Zellbiologie und Genetik w Dreźnie w Niemczech badał drobne, plamkowate struktury zwane granulami P (P granules) w jednokomórkowym zarodku Caenorhabditis elegans – małego żyjącego w glebie nicienia. Wiadomo było, że te drobinki gromadzą się tylko na jednym końcu komórki, co powoduje jej asymetrię i sprawia, że dwie powstające w wyniku podziału komórki potomne są różne.