Radar szuka wody na pustyni
Obszary pustynne łącznie zajmują ok. 30 mln km2, czyli w przybliżeniu jedną piątą ziemskich lądów. Powstają tam, gdzie opady deszczu są niewielkie, a parowanie duże ze względu na wysoką temperaturę. Jednakże brak wód powierzchniowych lub skrajnie małe ich zasoby nie wykluczają bogactwa wód gruntowych. Pod wieloma pustyniami, w tym np. pod wschodnią częścią Sahary i zachodnią częścią Półwyspu Arabskiego, znajdują się rozległe baseny wodonośne, ulokowane głównie w piaskowcach. Powstały w czasach, gdy klimat w tym regionie był wilgotniejszy. Kłopot polega na tym, że są one ukryte na głębokości kilkuset metrów, a dowiercenie się do nich jest kosztowne i trudne technicznie.
Woda z tych prastarych i rozległych poziomów wodonośnych może łatwo przedostawać się wyżej, wędrując strefami pęknięć i szczelin. Wtedy gromadzi się kilkanaście do kilkudziesięciu metrów pod powierzchną gruntu, skąd łatwo ją pozyskać. Problem polega na tym, że bardzo trudno namierzyć takie miejsca pod pustynią. Nawiercanie płytkich studni przypominało dotąd poszukiwanie igły w stogu siana.
Przełomem może być radar skonstruowany przez naukowców z kilku uczelni, głównie jednak z University of Southern California w Los Angeles. Wypatruje on poziomów wodonośnych, emitując fale radiowe przenikające grunt do głębokości 50 m. Podczas testów urządzenie umieszczano na małym samolocie, który przelatywał nad pustynią na wysokości 0,5– 2 km z prędkością 300–400 km/h. Na podstawie otrzymanych danych opracowano mapę wskazującą położenie lustra wody płytkich wód gruntowych z dokładnością pionową 3 m.
Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.