Pulsar - wyjątkowy portal naukowy. Pulsar - wyjątkowy portal naukowy. Shutterstock
Technologia

Zorganizowani synowie, czyli wiele robotów może tworzyć jeden organizm

System opracowany przez międzynarodowy zespół naukowców dobrze działa w grupach liczących do 125 jednostek, a w symulacjach komputerowych sprawdza się nawet przy 250.

Wyobraźmy sobie grupy robotów – np. dronów oraz naziemnych maszyn – które potrafią same błyskawicznie się zorganizować, by wspólnie pokonać przeszkodę albo odnaleźć zagubionego członka „drużyny”. Właśnie taki system, nazwany SoNS (od self-organizing nervous systems, czyli samoorganizujące się układy nerwowe), opracował zespół naukowców z kilku europejskich instytucji badawczych kierowany przez Weixu Zhu z Université Libre de Bruxelles (publikacja w „Science Robotics”).

Kluczową innowacją okazało się połączenie zalet systemów scentralizowanych i rozproszonych. Wszystkie roboty należące do roju rozpoczynały bowiem działanie jako niezależne jednostki, ale ze wspólnymi celami. Gdy natomiast zachodziła taka potrzeba, to komunikowały się bezprzewodowo z pobliskimi robotami i tworzyły „podroje” z tymczasowym „mózgiem”, który koordynował realizację lokalnych zadań.

Sięgnij do źródeł

Badania naukowe: Self-organizing Nervous Systems for Robot Swarms

Naukowcy przetestowali system zarówno w symulacjach komputerowych, jak i na prawdziwych rojach składających się z dronów i robotów naziemnych. W jednym z eksperymentów maszyny wyruszyły na poszukiwanie określonego obiektu. By ominąć przeszkody na drodze, rój potrafił podzielić się na mniejsze grupy, zachowując jednocześnie zdolność do realizacji głównego celu. W innym teście przeprowadzono symulację akcji poszukiwawczo-ratowniczej, podczas której rój potrafił wydzielić część robotów do odnalezienia „zagubionych” członków zespołu. Co więcej, system radził sobie nawet w sytuacji awarii pojedynczych maszyn, włącznie z tymi pełniącymi w danym momencie rolę tymczasowych „mózgów”.

Eksperymenty wykazały, że system dobrze działa w grupach liczących do 125 robotów, a w symulacjach komputerowych sprawdza się nawet przy 250 wirtualnych jednostkach, aczkolwiek wówczas jego stabilność spada. Dlatego naukowcy podkreślają, że SoNS wymaga jeszcze dopracowania. Jednak już teraz otwiera on nowe możliwości dla rozwoju inteligentnych systemów robotycznych, które mogłyby wspierać ludzi w rozmaitych zadaniach: od monitorowania środowiska po akcje ratunkowe.


Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną