Pulsar - wyjątkowy portal naukowy. Pulsar - wyjątkowy portal naukowy. Shutterstock
Technologia

Nanomaszyny: były wyścigi, są skręty

Wyścigi na poziomie nano
Technologia

Wyścigi na poziomie nano

Wszystko zaczęło się tak naprawdę od Feynmana, który kilkadziesiąt lat temu dał impuls do zainteresowania się poziomem nano. Dziś nanotechnologia jest jedną z najszybciej rozwijających się dziedzin. Co ciekawe – jeszcze w tym roku odbędą się pierwsze nanowyścigi.

Jeśli chodzi o nanotechnologię, to nic tak nie rozpala wyobraźni, jak one: niewyobrażalnie małe machiny molekularne, które mogą się toczyć, jeździć czy wspinać. Jest na nie nowy pomysł.

Nanomaszyny to nie tylko fantazja, a koncepcja od dawna rozwijana – naukowcy organizowali już nawet wyścigi nanomaszyn. W najnowszym numerze „Nature” grupa z Manchesteru przedstawia kolejną propozycję silnika dla nanomaszyn.

W skrócie

Czym dokładnie są nanomaszyny? Na pewno nie po prostu maszynami z naszej codzienności, tyle że w małym rozmiarze – budowanie mechanizmów i układów elektronicznych w tak małej skali byłoby niezwykle trudne, a może nawet niemożliwe. Tu wykorzystuje się reakcje chemiczne. Po dodaniu odpowiednich odczynników cząsteczki ulegają ugięciu, rozwinięciu lub skręceniu, zmieniając swoją orientację przestrzenną lub nawet położenie – w ten sposób można przekształcić energię chemiczną w mechaniczną, tworząc czujniki, motory i silniki.

Badacze użyli struktury biarylu, a funkcję paliwa pełniły cząsteczki z grupy karbodiimidów. Biaryle to związki chemiczne, które pomagają dołączyć wodę do karbodiimidów (tzw. hydratacja), dzięki czemu powstaje mocznik. Aby pomysł przetestować, wytworzyli plasterek żelu biarylowego o powierzchni 1 cm kw. W pierwszym kroku poddali go działaniu promotora reakcji hydrolizy (rozpadu wiązań), co spowodowało, że plasterek spęczniał. Następnie nakropili na niego paliwo, co bardzo szybko rozpoczęło reakcję hydratacji i powtórnego kurczenia się żelu. Dalszy przebieg reakcji zależał od pewnej specjalnej właściwości cząsteczek paliwa: chiralności. Cząsteczki chiralne mają taki sam skład atomowy i są zbudowane z takich samych grup chemicznych, ale różnią się ustawieniem tych grup względem siebie. W zależności od tego, jaką konfigurację miały użyte cząsteczki paliwa, łańcuchy biarylowe budujące żel ulegały skręceniu w jedną lub drugą stronę, czemu towarzyszyło widoczne gołym okiem kurczenie się całego plasterka.

Autorzy zauważyli, że dodając karbodiimidy o różnych formach chiralnych, mogli wywołać skręcanie się łańcuchów polimerowych w prawo lub lewo, dodanie paliwa achiralnego (takiego, które ma symetryczne cząsteczki i nie tworzy form chiralnych o różnej budowie) nie wywołało zaś rotacji łańcuchów ani kurczenia się żelu.

Autorzy publikacji nie proponują żadnej aplikacji takiego konkretnie silnika molekularnego. Ich badania pozwalają jednak lepiej zrozumieć działanie mechanizmów molekularnych i mogą pomóc w przyszłości w projektowaniu funkcjonalnych nanomaszyn.


Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.