Poranne mdłości ciężarnych: przypadłość bagatelizowana

„Kiedy byłam w ciąży, cierpiałam na tak silne nudności i wymioty, że nie byłam w stanie jeść, pić ani poruszać się bez zwracania zawartości żołądka. Musiałam tygodniami leżeć nieruchomo na plecach. […] Mój lekarz powiedział, że wyolbrzymiam swoje objawy, ale ja wiedziałam, że to nieprawda. W końcu trafiłam do szpitala na żywienie dojelitowe, ale było już za późno i straciłam ciążę w drugim trymestrze. Gdy doszłam do siebie, uświadomiłam sobie, jak niewiele wiadomo na temat porannych mdłości oraz ich najcięższej postaci tzw. niepowściągliwych wymiotów ciężarnych (hyperemesis gravidarum)” – tym nietypowym, bo bardzo osobistym wstępem, zaczyna się publikacja naukowa, która ukazała się właśnie na łamach „Science Translational Medicine”. Jej autorka, dr Marlena Fejzo, badaczka z Harvard University i University of Southern California, postanowiła zgłębić przyczyny i potencjalne metody terapii tej przypadłości.

A jest to problem, z którym zmaga się 70–80 proc. ciężarnych, a w swojej najcięższej postaci od 0,3–3 proc. To oznacza, że każdego roku miliony kobiet na świecie doświadczają objawów uniemożliwiających im normalne funkcjonowanie, a w niektórych przypadkach zagrażających ich zdrowiu i życiu. W krajach, w których dostęp do opieki medycznej jest ograniczony, hyperemesis gravidarum stanowi główną przyczynę śmierci ciężarnych – podaje w swojej pracy Fejzo. „A jednak zainteresowanie tym tematem jest znikome, ponieważ dotyczy kobiet, czyli tej części populacji, której dolegliwości są bagatelizowane” – argumentuje badaczka.

Uczona stanęła więc na czele zespołu, który zakończył właśnie pierwszą część badań dotyczących patomechanizmu porannych mdłości. Do projektu włączono ok. 16 tys. kobiet oraz zwierzęta modelowe. Ustalono, że hyperemesis gravidarum koreluje z ekspresją dwóch genów: GDF15 oraz IGFBP7. Teraz uczeni testują, jak zahamować aktywność białka kodowanego przez ten pierwszy gen. Wyniki badań przedklinicznych dały obiecujące rezultaty, dlatego uruchomiono próby kliniczne. W ramach tych testów kobiety planujące poczęcie przyjmują sprawdzony pod względem bezpieczeństwa dla ciężarnych lek: metforminę. Fejzo i jej zespół mają nadzieję, że zmniejszy on wrażliwość organizmu na białko GDF15. Za swój wkład w badania nad porannymi mdłościami badaczka otrzymała właśnie nagrodę: BioInnovation Institute & Science Translational Medicine Prize.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.